W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Ongewervelde dieren
 

De doornenkroon

Orde : Spinulosida - familie : Acanthasteridae - geslacht : Acanthaster en soort Acanthaster planci. De doornenkroon is ��n van de tweeduizend zeesterren in de klasse Asteroidea. Ze hebben allemaal een rond lichaam met uitstralende armen die vari�ren in aantal en lengte.
De doornenkroon, met zijn vele armen en zijn lange, giftige stekels, ziet er afschrikwekkend uit en heeft de reputatie ��n van de meest destructieve zeedieren te zijn. Deze zeester voedt zich gulzig met de levende koralen die de tropische koraalriffen vormen. Soms verzamelen ze zich met tienduizenden en trekken ze als een langzaam oprukkend leger over een koraalrif, een slagveld van verwoest koraal achterlatend dat jaren nodig heeft om te herstellen.
Natuurbeschermers zoeken manieren om de doornenkroon onder controle te houden. Het aanbrengen van hekken onder water rond kleine stukken rif houdt de volwassen zeesterren buiten, maar een dergelijk project is nauwelijks op grote schaal realiseerbaar en houdt de larven van het dier niet tegen. Een andere mogelijkheid is het gebruik van biologische beheersingsmethoden, zoals het introduceren van roofvijanden, maar daarbij bestaat het risico dat het ecologisch evenwicht wordt verstoord.
Volwassen doornenkronen eten kleine koraaldieren en poliepen, die in kolonies riffen vormen. De zeester heeft een bijzondere manier om een maaltijd te bemachtigen. Hij stulpt zijn maag door zijn mond naar buiten en plaatst die rond het koraal. Spijsverteringssappen breken de zachte poliep af, waarna deze door de darmen wordt geabsorbeerd. Daarna begeeft de doornenkroon zich naar een nieuwe voederplaats, enkel witte skeletten achterlatend. Hij geeft de voorkeur aan vertakkende en plaatachtige koralen. Als koralen schaars zijn, eet de zeester algen of tweekleppige schelpdieren. Hij kan bij gebrek aan voedsel tot kannibalisme overgaan.
Doornenkronen planten zich voort in de warmere seizoenen, tussen november en januari. De mannetjes en vrouwtjes paren niet fysiek. De vrouwtjes leggen hun eitjes in het water terwijl aanwezige mannetjes, aangetrokken door een chemische stof die de schietende vrouwtjes produceren, hun sperma loslaten. Als de eitjes bevrucht zijn, ontwikkelen ze zich tot larven die in de oceaan drijven en verscheidene ontwikkelingsfasen doorlopen.
De doornenkroon heeft honderden buisvormige zuignapvoetjes aan de onderzijde van zijn armen. Deze zeesterren bewegen zich langzaam voort en verzamelen zich soms in grote groepen op een rif. Dit verschijnsel wordt een uitbraak genoemd en wordt nog niet geheel begrepen. Het kan te maken hebben met de stromingen of met een overvloed aan voedingsstoffen door afvalstoffen van landbouw, die grote aantallen zeesterlarven in staat stellen te overleven.


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer