W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Kruiden en specerijen - overzicht

Hop

Of hupa, hommel, hoppekruid.
Humulus lupulus.

De hop is in Europa en West-Azi� inheems. De plant is tweehuizig en slingert zich als een slingerplant omhoog in struikgewas en bomen, via staken en kan dan altijd naar rechts windend, een hoogte van drie tot acht meter bereiken. De bladeren en ook de ranken zijn ruw. De mannelijke bloemen hangen in lange, wijdvertakte trossen en de vrouwelijke bloemen vormen bolletjes die tot hopbellen uitgroeien. Het zich uit de vrouwelijke bloem ontwikkelende vruchtkegeltje hangt eivormig omlaag en is geelachtig groen. Binnen aan de schubben zitten geel- tot roodachtige klieren die aan de hop de karakteristieke bittere smaak geven. De vruchtgroepen, die steriel zijn, ontwikkelen zich zonder bevruchting. De vermenigvuldiging geschiedt door de wortel te scheuren en in stekken uit te zetten. De bloeitijd duurt van juli tot september en in deze laatste maand is ook de vrucht rijp. Hop is een overblijvende plant, maar alleen het worteldeel overwintert. Daar schieten elk voorjaar nieuwe scheuten uit op. Als zeer populair keukenkruid wordt de hop veelvuldig in moestuinen rondom het huis verbouwd. De kegelvormige bloemschermen van de hop bevatten harsen en bittere stoffen en worden gebruikt om aan het bier de specifieke smaak te geven. De bloemschermen worden in de herfst geoogst, gedroogd en vervolgens door de brouwerijen verwerkt. Met hop maakt men ook het bier houdbaar. De spruiten van de hop worden door kenners als groente bereid. Hopthee heeft een kalmerende werking en helpt bij maagklachten.

 

� 2006 - WORLDEXPLORER
Google