W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : In het water levende zoogdieren
 

De manenrob of Patagonische zeeleeuw

De manenrob of Otaria byronia. Grootte : mannetje lichaamslengte 2,8 meter en gewicht tot driehonderd kg. Wijfje tot twee meter, gewicht zestig kg. Uiterlijk : donkerbruine rug, in de zomer overgaand in dof taankleurig; onderzijde geelbruin. Bij de mannetjes ontwikkelen zich ruige bruine of gele manen over kop en schouders; de wijfjes, die over het geheel kleiner en slanker zijn, hebben geen manen, maar de kop en de nek zijn bleker dan de rest van het lichaam. De jongen zijn bij de geboorte zwart of donkerbruin, na enkele maanden verharen zij en krijgen een grijze vacht; eenjarige dieren zijn roodachtig bruin.
Verspreidingsgebied : het zuiden van Zuid-Amerika van ongeveer twaalf graden z.br. in Brazili� tot Uruguay, de Falkland-eilanden, Argentini�, Tierra del Fuego, Chili en Peru tot vier graden z.br. Het voortplantingsgebied is onbepaald, aan de oostkust liggen de meeste kolonies ten zuiden van de dertigste breedtegraad, maar in het westen zijn de voortplantingsgroepen naar het noorden toe verspreid tot de Peruviaanse Chincha-eilanden en mogelijkerwijs nog verder.
Manenrobben, ook bekend als Patagonische zeeleeuwen, zijn grote, zwaar gebouwde dieren, die gezellig (in groepen van soms wel tweehonderd individuen) leven op stranden en vlakke terreinen op een paar honderd meter van de zee. Zij zijn vooral goed bekend door onderzoekingen op de Falkland-eilanden, waar ze het hele jaar door aanwezig zijn en een groot gedeelte van de tijd doorbrengen in het water, maar aan land komen om in ongeregelde groepen op en tegen elkaar aan te slapen. Tussen december en februari nemen de grote bullen hun dicht bij elkaar liggende ligplaatsen langs de stranden weer in en vormen daar harems door acht tot tien volwassen wijfjes om zich te verzamelen en rivalen te verdrijven. De jongen worden in de zomer geboren, voornamelijk eind december en begin januari. Paring vindt enkele dagen na de geboorte plaats. De jongen kunnen wel tot een jaar of nog langer gevoed worden, hoewel de meeste al voor zichzelf beginnen te jagen tegen de tijd dat ze zes maanden oud zijn. De achtervolging door jagers heeft sommige Zuidamerikaanse zeeleeuwen ertoe gebracht te gaan leven op ontoegankelijke kusten, waar hun sterftecijfer echter hoog is. Elders zijn de aantallen op onduidelijke wijze afgenomen. Op de Falkland-eilanden bleek omstreeks 1970 het in de jaren dertig geschatte aantal van 380.000 dieren verminderd te zijn tot niet meer dan ongeveer dertig duizend en niemand weet waardoor. Overigens is het een talrijke soort, waarvan de wereldpopulatie tegenwoordig ongeveer 275.000 dieren telt.


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer

Bezoek ook: www.infoblog.be
Meer weten over gezondheid? --> http://gezondheid.infoblog.be
Meer weten over huisdieren? --> http://huisdieren.infoblog.be