W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Op het land levende zoogdieren
 

Rode kangoeroe
Groep : op het land levende zoogdieren

Geen enkel dier is zo verbonden met de onmetelijke 'rode ruimte' van het Australische binnenland als de rode kangoeroe, en weinige zijn zo goed aangepast aan de extreme omstandigheden. Het dier kan snelheden bereiken van wel vijftig kilometer per uur, en blijft zo de meeste roofdieren voor. Deze grootste van alle buideldieren zwerft rond in groepen van wel tien tot honderden kangoeroes, die geleid worden door een dominant mannetje. Als hij rechtop staat is een volwassen mannetje langer dan de meeste volwassen mensen.
De rode kangoeroe is een planten- en graseter en eet meestal tijdens de koele nacht en de vroege ochtend. Zolang er eten is, blijft de kangoeroe dicht bij huis. Tijdens droge periodes trekt hij vaak weg, waarbij hij soms wel tweehonderd kilometer reist om water te vinden. Kangoeroes komen vaak samen bij water - zo wijn bij een bron wel eens meer dan duizend kangoeroes gezien.
Deze soort heeft een goed ontwikkeld reukvermogen om de dieren te helpen water te vinden in hun vaak droge leefgebied. Tijdens droogteperiodes kunnen rode kangoeroes hun urine ophouden om water vast te houden. Als de droogte aanhoudt, produceren mannetjes geen sperma meer en worden de vrouwtjes niet drachtig. In dergelijke perioden kunnen kangoeroepopulaties met meer dan vijftig procent afnemen.
In de middaghitte liggen kangoeroes in de schaduw van de bomen. Ze hijgen en laten hun speeksel op hun voorpoten druppen om koel te blijven. Vaak boksen ze speels met elkaar. De dieren staan dan rechtop, grijpen elkaar bij de nek met hun voorpoten en schoppen elkaar met de achterpoten om. Vechten wordt slechts serieus als twee mannetjes elkaar uitdagen om te kunnen bepalen wie de baas wordt van de groep. Zulke gevechten zijn kortstondig, maar wel hevig. De kangoeroe is constant op zijn hoede voor roofdieren zoals dingo's en wanneer hij gevaar voelt aankomen, stampt hij met zijn poten op de grond om zijn maatjes te waarschuwen.
Er leven ongeveer twaalf miljoen rode kangoeroes op de Australische graslanden. In het verleden hebben veel wildgebieden plaats moeten maken voor landbouwgrond, wat inbreuk maakte op de leefgebieden van het dier. Er werd bovendien veel op kangoeroes gejaagd als maatregel om de populatie onder controle te houden en om hun waardevolle huiden en vlees. Vandaag de dag geniet het dier enige bescherming, om hun aantallen en de omringende handel te kunnen handhaven. In sommige gebieden zijn er programma's voor natuurbehoud opgezet, die jaarlijks grenzen stellen aan het aantal kangoeroes dat afgeschoten mag worden.
Als er genoeg te eten is, planten kangoeroes zich het hele jaar voort. Het jong is bij de geboorte klein en kaal. Het klautert in moeders buidel, waar het zich aan een tepel hecht en zich ongeveer vijf maanden voedt. Als hij zo groot is dat hij er niet meer in past, stopt hij alleen nog zijn kop erin om te drinken. De ontwikkeling van een embryo wordt uitgesteld tot het vorige jong de buidel voorgoed heeft verlaten.


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer