|
Sneeuwluipaard
Groep : op het land levende
zoogdieren
 De
ongrijpbare sneeuwluipaard leeft solitair, ziet
er fraai uit en heeft een eigenaardig soort van
rust over zich. Deze sierlijke kat wordt zelden
in het wild waargenomen en leeft hoog in
afgelegen berggebied waar zijn licht en donker
getekende vacht een uiterst effectieve
camouflage vormt. Sinds kort is meer bekend over
hoe deze prachtige jager zich aan het leven op
het dak van de wereld heeft aangepast.
De sneeuwluipaard mag dan een solist zijn,
eenzelvig is hij niet. Hij leeft in de afgelegen
delen van Centraal-Azi�, in een gebied van rond
de anderhalve miljoen vierkante kilometer. Zijn
alpiene en subalpiene leefgebied bestaat vooral
uit met struikgewas bedekt terrein en deze
lenige kat geeft de voorkeur aan steil, open
gebied afgewisseld met kliffen, ravijnen en
rotslagen. Op uiterst ruig terrein blijft hij
soms binnen een klein gebied. Hoger dan
vijfduizend meter komt hij zelden, omdat het
daar voor prooidieren te hoog of te kaal is.
Sommige sneeuwluipaarden, zoals die in de
Gobiwoestijn, leven op negenhonderd meter.
Sneeuwluipaarden kunnen zeer uiteenlopende
temperaturen aan, van min veertig in de winter
tot ruim veertig graden Celsius in de zomer.
Bovendien verhaart hij, waarbij hij een
zomervacht krijgt die minder dik en daardoor
koeler is dan de wintervacht.
Hij is vooral actief tijdens de schemering. Deze
onopvallende jager kan zijn prooi vanaf vijftien
meter afstand besluipen of bespringen. Dit
opportunistische roofdier, dat dieren kan doden
die drie keer zo zwaar zijn als hijzelf, jaagt
op de meeste in de bergen levende dieren. Blauwe
schapen en steenbokken vormen, naast marmotten,
gevleugeld wild en knaagdieren, zijn
belangrijkste prooi, al eet hij ook everzwijnen
en vee. Net als een huiskat voedt hij zich
terwijl hij zich over zijn prooi buigt.
De gebieden waar deze sneeuwluipaard leeft, zijn
voor de mens zo ontoegankelijk dat amper valt te
bepalen hoeveel er precies zijn. Bekend is wel
dat de populatie afneemt en misschien zelfs is
gehalveerd in de jaren negentig van vorige eeuw.
In 1996 leefden er naar schatting zo'n 3500 tot
7500 exemplaren in het wild. Hij wordt bejaagd
om zijn kostbare vacht, botten en andere
lichaamsdelen, die in Chinese medicijnen worden
verwerkt. Hoewel het dier nu binnen een groot
gebied beschermd is, wordt hij nog steeds
bejaagd.
In het paarseizoen, van januari tot einde maart,
vormen mannetjes- en vrouwtjessneeuwluipaarden
paren. Ze markeren hun sporen met uitwerpselen
en geursporen om hun sekse en
voortplantingsstatus kenbaar te maken. In die
tijd is het klaaglijke gekreun te horen van
sneeuwluipaarden op zoek naar een partner. Paren
gaan echter geen levenslange verbintenis aan.
Een doorsnee worp bestaat twee tot drie welpen
die de eerste week blind zijn. Met drie maanden
gaan ze hun moeder overal volgen.
|
