W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Dier - algemeen

Vele soorten kangoeroes

Gevraagd naar de dierenwereld van Australi� zal iedereen dadelijk en in de eerste plaats aan de kangoeroe denken. Maar wat zeker niet iedereen weet is, dat er wel 55 verschillende soorten van kangoeroes zijn. Daartoe behoren ook de kleine kangoeroeratten, die in laag struikgewas leven en de boomkangoeroes (zie foto hiernaast) uit Noordoost-Australi� en Nieuw-Guinea.
Voordat de mens met zijn kuddes huisvee verscheen, waren er in Australi� geen andere grazende dieren dan de kangoeroes. Doordat er ook geen roofdieren waren die sterk en groot genoeg waren om hen te bedreigen, konden de kangoeroes zich uitstekend handhaven en aanpassen aan verschillende soorten woongebieden, zoals de woestijn, grasland, rotsachtig terrein en zelfs bosrijke streken. Maar aan dat vrijwel onbedreigde bestaan kwam een einde. De eerste mens bracht de dingo mee, die op kangoeroes jaagt. En met de komst van schapen en konijnen van de Europese kolonisten moesten de tot dan toe onbeperkte hoeveelheden voedsel worden gedeeld. Sindsdien zijn drie soorten kangoeroes verdwenen en diverse andere staan op de lijst van bedreigde diersoorten. De grote grijze en rode reuzenkangoeroes (zie foto onder) zijn ook in gevaar geweest. Tegenwoordig is het aantal dat mag worden afgeschoten wettelijk beperkt.
Kenmerkend voor alle kangoeroes zijn hun sterk ontwikkelde achterpoten en hun korte voorpoten, hoewel dat verschil bij de boomkangoeroes niet zo opvallend is. Ook hebben ze allemaal een buidel met een naar voren gerichte opening, waarin het jong veilig kan blijven zitten terwijl de moeder zich voortbeweegt.
Kangoeroes hebben overigens een typische manier van voortbewegen. Ze springen met twee poten tegelijk naar voren, behalve als ze grazen, want dan lopen ze op vier poten. Als er gevaar dreigt, maken ze een hoestend geluid en geven met hun achterpoten een waarschuwingsroffel op de grond. Daarop maken ze zich zo snel mogelijk, met sprongen die soms wel 7,5 meter bedragen, uit de voeten. Op de grasvlakten, waar de dieren geen enkele mogelijkheid hebben om zich te verbergen, is vluchten hun enige kans om aan het gevaar te ontkomen. Dat ze zich daarbij op hun achterpoten kunnen verheffen, is in deze omgeving een voordeel. Bij sommige zoogdieren met een placenta, zoals hazen en konijnen, zijn de achterpoten weliswaar ook sterk ontwikkeld, maar toch niet in dezelfde mate als bij de kangoeroe. Met de hulp van hun staart kunnen kangoeroes bovendien een soort van driepoot maken. Vechtende mannetjes pakken elkaar vast met hun korte voorpoten, steunen op hun staart en slaan met hun achterpoten om zich heen. Ze hebben scherpe klauwen, waarmee ze hun tegenstander gevaarlijke verwondingen kunnen toebrengen.
De kleinere kangoeroes worden wallabies genoemd. Er zijn diverse soorten, die in verschillende woongebieden leven. Rotskangoeroes hebben voetzolen die voor een stevig houvast zorgen bij het beklimmen van de steile rotsen waarop ze leven.
Boomkangoeroes komen voor in de noordoostelijke woudgebieden van Australi� en Nieuw-Guinea. Hun voorpoten zijn, vergeleken met die van andere kangoeroesoorten, naar verhouding langer en hun oren zijn kleiner. Hun staart gebruiken ze alleen maar als evenwichtsorgaan. Een ander verschil is nog, dat ze niet grazen, maar van bladeren en vruchten leven, hoewel ze tijdens de nacht wel eens uit de bomen komen om wat gras te eten.
Kangoeroeratten lijken, zoals hun naam al aangeeft, op ratten. Ze hebben kleine oren en een geschubde staart. Sommige soorten gebruiken die staart als grijporgaan, waarmee ze nestmateriaal vervoeren naar de holle bomen of rotsholen waarin deze nachtdieren zich overdag verbergen.
Kangoeroeratten zijn de kleinste leden van de orde van de buideldieren. Ze hebben verschrikkelijk te lijden gehad van de komst van het konijn. Dat komt niet doordat deze dieren elkaar niet goed zouden verdragen. Het tegendeel is waar : soms maken ze zelfs gebruik van dezelfde holen. Maar in tijden van voedsel- of watergebrek delven de kangoeroeratten het onderspit. Daarbij komt, dat ze zich veel langzamer voortplanten en zich dus niet zo snel kunnen herstellen van verliezen als de konijnen.
Van de kangoeroeratten is de muskuskangoeroerat, die zich voedt met planten en insecten, de allerkleinste.
 


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer