W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Op het land levende zoogdieren
 

Vierhoornantilope
Groep : op het land levende zoogdieren

De Indiase vierhoornantilope is gracieus, teer en ongrijpbaar en lijkt veel te tenger om familie te zijn van log wild vee zoals de jak en bizon. Terwijl deze ruigharige zwaargewichten zich hebben verplaatst naar de grasvlaktes en bergweiden om gespecialiseerde grazers te worden, is de kleine, vierhoornantilope met zijn gladde vacht in het bos gebleven waar zijn verre voorouders ronddwaalden, knabbelend aan bladeren en uit het zich van vijanden.
Wanneer het regenseizoen eraan komt, worden mannetjes vierhoornantilopen agressief. Ze controleren de voor hun waardevolle voedselterritoria en markeren het met geur om indringers te ontmoedigen. Wanneer een indringer geursporen negeert, kunnen de rivalen met hun hoorns gaan vechten. Vindt een vrouwtje het territorium aantrekkelijk, dan kan ze paren met de winnaar. Daarna keert ze terug naar haar eigen stuk bos, en na een paar maanden werpt ze ��n tot twee jongen. Binnen de achttien maanden ontwikkelen jonge mannetjes hun paar achterste hoorns en zijn ze klaar om hun eigen territorium op te eisen.
De schuwe, solitaire vierhoornantilope is een bosdier, met een uitstekend instinct om goed beschut te blijven, bijvoorbeeld in lang gras of dichte ondergroei. Duizenden jaren heeft hij krachtige roofdieren zoals tijgers en wilde honden moeten vermijden, en als hij gealarmeerd wordt, verstopt hij zich, vertrouwend op zijn vacht die hem camoufleert in de schaduw. Hij vermijdt echter zeer dichte bossen, en geeft de voorkeur aan meer open bosland met zonnige open stukken waar hij zich te goed doet aan een verscheidenheid aan planten. Terwijl hij ronddwaalt, markeert hij zijn territorium met geur uit speciale klieren op zijn kop en poten. Door deze geurmarkeringen kunnen vierhoornantilopes elkaars bewegingen volgen, territoriale ruzies vermijden en een partner vinden.
De meeste wilde runderen eten voornamelijk gras, maar de vierhoornantilope geeft de voorkeur aan een mengsel van zachte grassen, jonge bladeren, sappige scheuten en afgevallen fruit. Hij is te klein om grote hoeveelheden taai, vezelrijk voedsel te eten, dus zoekt hij voedsel met een hogere voedingswaarde. Ook zijn z'n tanden niet uitgerust voor het vermalen van grote hoeveelheden gras. Hij eet meer dan een hert en gebruikt zijn lange, flexibele nek om bij de buitenste takken van bomen en struiken te komen en zoekt voorzichtig de sappigste bladeren.
In het verleden leefde de vierhoornantilope waarschijnlijk wijdverspreid in India. Hij komt nu alleen voor in verafgelegen, heuvelachtige gebieden omdat dit de enige plaatsen zijn waar nog steeds grote bosgebieden zijn. De meeste andere bossen in India zijn omgehakt voor brandhout of vrijgemaakt voor de landbouw en begrazing. Deze antilope wordt zeldzamer en is geclassificeerd als kwetsbaar.


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer