W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : Op het land levende zoogdieren
 

De zorilla

Orde : Carnivoren - familie : Mustelidae - geslacht : Ictonyx en soort : Zorilla. Naaste familieleden van de zorilla zijn de Noord-Afrikaanse gestreepte wezel en de Afrikaanse gestreepte wezel.
Zorilla is een Spaans woord, dat 'kleine vos' betekent, maar de skunkachtige gewoontes en het uiterlijk van deze Afrikaanse vleeseter zijn onmiskenbaar. Hij kan in vol zicht lopen van gevaarlijke roofdieren zoals haviken of jakhalzen, wetend dat zijn krachtige, tweekleurige vacht andere dieren waarschuwt niet aan te vallen want dat lok een zeer stinkend antwoord uit.
's Nachts komt de zorilla uit zijn burcht of hol. Hij snuffelt naar prooi en wandelt langs gebruikte paden door het kreupelhout. Soms zwemt hij door stroompjes en klautert hij in bomen. Wanneer hij gestoord wordt door een dier probeert de zorilla te vluchten naar een vluchtgat of hij keert zijn rug toe als hij in het nauw wordt gedreven en zet zijn haren overeind. Ziet hij geen uitweg meer, dan gebruikt hij zijn laatste wapen : hij spuit zijn stinkende anaalvloeistof. Als dit zelfs niet werkt, doet de zorilla of hij dood is en ligt stil tot het gevaar geweken is.
Dit dier zoekt graag eten in graslanden die op een natuurlijke manier kort worden gehouden door grazers. Verrijkt door uitwerpselen zit de grond hier vol met mestkevers, termieten en andere insecten waar de zorilla van houdt. Hij traceert prooi door de geur maar ook door geluid en hij snuffelt de grond af naar eten. Gebruikmakend van zijn sterke voorpoten, graaft de zorilla keverlarven op die wel tot dertig cm onder de grond zitten en drukt passerende insecten plat onder zijn poot, voordat hij ze pakt. Deze vleeseter zal ieder knaagdier dat hij kan vangen aanvallen, net als grotere zoogdieren, tot de grootte van een haas. Ook eet hij reptielen. Om een slang te grijpen sluipt de zorilla op hem af, bijt plotseling en trekt zich dan terug. Nadat hij dit verschillende keren heeft gedaan, grijpt hij de nek van de slang en schudt hem flink totdat alle beweging stopt.
Het paren vindt plaats in warme of natte perioden, die op verschillende tijdstippen vallen. Ongever een maand na het paren, schenkt het vrouwtje in een hol het leven aan kale jongen, die elk maar vijftien gram wegen. Als ze drie weken oud zijn begint hun vacht te groeien en als ze een maand oud zijn, komen hun hoektanden door. Dan brengt hun moeder hen zachte stukken prooi. Tegen de tijd dat ze acht weken oud zijn, zijn de jongen gespeend en kunnen ze hun moeder volgen. Het duurt dan nog wel even voor ze muizen vangen en schijngevechten voeren. Ze spelen samen maar zijn na een paar maanden klaar om zich te verspreiden.
De zorilla is niet bedreigd. Zijn vacht, doordrongen van de stank van zijn muskus, is niet te gebruiken door mensen, en zijn vlees zeker niet. Om dezelfde reden zijn er weinig roofdieren die hem aanvallen. Zij huid wordt wel gebruikt in de Afrikaanse traditionele geneeskunde en toverkunst.


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer